هیچ وسیله ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد زیرا هیچ مقایسه ای امکان پذیر نیست…
در زندگی با همه چیز برای اولین بار برخورد می‌کنیم،
مانند هنر‌پیشه‌ای که بدون تمرین وارد صحنه میشود…(بار هستی)
ما حقیقت رو وقتی می بینیم که به واقعیت خودمان نزدیک باشد،
مهم نیست به چه چیزی نگاه می کنیم مهم این است که چه چیزی می بینیم و این یکی از مفاهیم تئوری جهان موازی در مکانیک کوانتوم و نظریه ریسمان است.
با این توصیف پس چه چیزی واقعی است تصویری که از خود در آیینه می بینیم، یا تاثیری که بر جهان گذاشتیم؟
مغز کارش ساده سازی است هوس را بهانه می کند تا در آیینه زندگی کنیم، زندگی در آیینه سادترین نوع زندگیست. چون معتقد شدیم آیینه دروغ نمی گوید اما واقعیت این است که ما با آیینه خود را فریب می دهیم تا درگیر همین یک جهان از میلیونها جهان ممکن باشیم
اگر برای فرار از گذشته، عکسها را پاره کردی یا موهایت را کوتاه کردی بدون شک در آیینه زندگی می کنی، گذشته زمانی محو میشود که نگاهت را به جهان عوض کنی نه ظاهرت را!
با تغییر نگاهت وارد جهان دیگری می شوی والا اگر نگاه قبل را داشته باشی می توانی هر لحظه به گذشته برگردی، یک بوی اتکلان یک آهنگ قدیمی یا یک دست خط براحتی تو را می برد به گذشته! به همان جای که رفتن به آنجا دیگر خیانت است حتی اگر حضورت فیزیکی نباشد و فقط در خیالت اتفاق بیفتد و این خیانت به خودت است
از آیینه خارج شو برای کسانی که در آیینه ماندگار شده اند پیری درد وحشتناکیست.
نگاه که عوض شود هر ظاهرت زیباست، آنگاه گذشته ات محو می شود و تو می مانی و زیبایی های که هرگز سعی نکردی ببینیش و شاید حتی زمانی آنها را زشت می پنداشتی، و مصداق همان کلام زیباست که می گوید دنیا به دنبال نگاه زیباست نه چشمان زیبا،
خود را محدود به یک جهان نکن وقتی این همه جهان زیبا برای زیستن داری
وابستگی محدودیت می آورد و محدودیت انسان را به آیینه بر می گرداند. و آیینه یعنی زندگی بخاطر تایید دیگران
وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ …. (شب و روز را برایت رام کردیم)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
عالی بود