اما

بدم میاد از جملات مثبتی که قبل از “اما” و “ولی” در مکالمات روزانه استفاده می شود،

تو آدم خوبی هستی اما …

تو را دوست دارم اما …

کتاب خوبی است اما …

موهایت قشنگ است اما …

هر شخصی یکی از این دو کلمه را استفاده کرد به جمله قبل از این کلمات اعتقادی ندارد.

این کلمات رو زمانی استفاده کنید که قرار است جملات مثبت را بعدشان قرار دهید.


…. اما بهت ایمان دارم

… اما به تو می آید

… اما آدم مهربانی است.

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ

ما می دانیم سینه ات از آنچه آنها می گویند تنگ می شود

(سوره حجر آیه ۹۷)

شاید بعضی حرفهای سرد را بشنوند و به روی خودشان نیاورند، بعضی حرفها، نشخوار ذهنی می شود سینه آدمها را پر از غم می کند حتی اگر یک “اما” ی بی جا باشد. مواظب حرفهایمان باشیم.

نظر شما چیست؟