سئوالهای خسته کننده

می گن بعضی سئوالها رو نباید از افراد پرسید مثل اینکه چرا ازدواج نکردی ؟ چرا بچه دار نمی شی و چرا دانشگاهت تموم نمیشه … من خودم هم هدف این سئوالها قرار گرفتم 😉 هیچ وقتم از کسی که ازم این سئوال رو می پرسه ناراحت نمی شم. چون می گم ابعادی از نگرانی درونش رو به من نشون داده، بخودم می گم حتما نگرانم است که چنین سئوالی می پرسه

من مشکلی با این سئوالها ندارم چون فقط یه سئواله! مشکلم از جای شروع میشه که طرف بخواد انتهای این سئوال برسه به اونچیزی که مدنظر خودشه، مشکل بزرگتر زمانی است که طرف بخواد تو یه جمله برسه به جوابش … مگه میشه !! چطور می تونه درک کنه که 5 سال عاشق کسی بودن رو نمیشه تو یه جمله گفت. چطور میشه بهش گفت فلان قرصی که بعد از ازدواج هفت ماه برای فلان بیماری خوردم باعث شده الان نتونم بچه دار بشم. چطور میشه گفت بعد از دو سال درس خوندن و زجر کشیدن فهمیدم این رشته مال من نبوده و ….

اگه اشتباها از این سئوالها پرسیدیم منتظر جواب نباشیم، چون جواب این سئوالها به کوتاهی خود سئوال نیست

نظر شما چیست؟